Bana seyahat ettiğim herhangi bir ülkenin en çok nesini sevdiğimi sorsalar mutlaka verilecek bir cevabım olur, tek bir yer hariç: Büyülü Hindistan…

Kelimelerle tarif etmenin yetersiz kalacağı güzellikleri ve renkleri içinde barındıran, yaşam felsefeleri ve hayata bakış açıları ile insanın ruhunu besleyen, içsel yolculuğunda neyin arayışı içindeysen onunla ilgili sana ışık tutan, kalbe dokunmanın ustası olmuş insanların seni sarıp sarmaladığı ülke.

Bu Hindistan’a iki yıl içerisinde yaptığım ikinci seyahat. İlk seyahatim 2011 yılında Kuzey bölgesine olmuştu. Bu kez ise kendimi, Hindistan’ın güneyinde yer alan Kerala eyaletinin samimi ve sıcak köylerinden birisi olan Varkala’da, muz ağaçları ile çevrelenmiş sade ve dingin bir enerjisi olan Sharanagati Yoga Evi’nde buluyorum.

Evin sahibi olan Alman hocamız Hari, bir dönem rahip hayatını deneyimlemiş ve hayatının önemli bir bölümünü yogaya adamış. Amerika’da uzun yıllar yaşadıktan sonra bir gün yolu Hindistan’a düşmüş ve bir daha hiç geri dönmemiş. 7 yıldır kendini ait hissettiğini söylediği Hindistan’da yaşıyor. Konuşması esnasında bir ara uzaklara dalıp ‘Hindistan beni öylesine büyüledi ve içine çekti ki, San Fransico’ya veda edecek fırsatı bile bulamadım.’ dediğini hatırlıyorum.

Hari’nin evinde kaldığımız günler boyunca her sabah 07:00’de nefes egzersizleri (pranayama) ve meditasyon ile güne başlayıp, yoga ile devam eden 3 saatlik bir çalışma yapıyoruz. Aynı çalışmanın kısa bir versiyonu da akşamüstü yapılıyor. Evin müthiş aşçısı Sheba bize tamamı vejeteryan olan birbirinden lezzetli yemekler pişiriyor. Masala çaylarımızı elimize alıp, hep birlikte derin sohbetlere dalıyoruz.

Hayat… Bizim hayatın neresinde durduğumuz… Kendimize ve etrafımıza nasıl bir enerji yaydığımız… Karşımıza çıkan olaylarla nasıl başa çıktığımız… Düşüncelerimizin bizleri nasıl ele geçirdiği… İnanışlarımız… Vücudumuz ile olan ilişkimiz… Sağlığımıza verdiğimiz önem gibi pek çok derin mevzunun içerisinde buluyoruz kendimizi. Soruyoruz, sorguluyoruz. Sordukça derinleşiyor, sorguladıkça önümüze yepyeni kapılar açıyoruz. Keşfetmenin verdiği mutluluk etrafımızı sarıyor, yeni güne gözlerimizi açtığımızda sanki biraz daha büyüyor, biraz daha olgunlaşıyoruz.

Derken… Yine bir sabah meditasyon sonrası hayata dair konular açılıyor ve spiritüel deneyimlerinden bahsederken Hari’nin ağzından şu cümle çıkıveriyor: Mutluluk bir davranış biçimidir. – Happiness is an attitude. –

O gün sınıfta 6 kişiyiz. Hepimiz yoga seansı ile çalışmayı devam ettiriyoruz. Ama o andan itibaren hepimizin aklına bu cümle kazılıyor, girdiğimiz yoga pozları ile adeta bedenimize sabitleniyor.

Peki neden? Hiç bilmediğimiz, duymadığımız bir şey mi söyledi? Hayır. Peki, neden şimdi? Çünkü tüm seyahat boyunca karşımıza çıkan onca farklı deneyim, gözlem ve temas sonrası daha derin içselleştirebildiğimiz ve koşulsuz kabul edebildiğimiz bir kavram haline geliyor.

Biliyor musunuz? Sayfalar dolusu yazmak, paylaşmak ve içimdekileri akıtmak istiyorum. Ama buna ne sizin sabrınız yeter, ne de ben yaşadıklarımı tam ifadelendirebilirim ancak Hindistan’a gidip bu ülkenin güzel insanları ile tanışmanızı çok isterim. Mutluluğun gerçekten bir yaşam felsefesi olduğunu, içten gülümsemenin ve kalpte yaşamanın neye benzediğini tüm çıplaklığı ile göreceğinize ve döndüğünüzde artık eski siz olmayacağınıza emin olabilirsiniz.

Bir gün yolunuzun büyülü Hindistan’a düşmesi dileğiyle… Namaste…

*** Sharanagati Yoga Evi ile ilgili bilgi edinmek isteyenler http://sharanagati-yogahaus.com’dan detaylara ulaşabilirler.