Danışmanlık’tan farkı:

Danışmanlar bireyler ya da organizasyonlar tarafından belirli bir uzmanlık alanına girmek amacı ile tutulurlar. Danışmanlıkta yaklaşımlar çeşitlilik gösterirken, genel olan kanı danışmanın problemleri teşhis ettiği, reçete yazdığı ve çözüm getirdiğidir. Koçluktaki kanı ise, bireylerin ya da takımların koçun destekçi, kendini keşfetme temeline dayanan yaklaşımlarıyla çözümlerini kendilerinin yaratabilmeleridir.

Terapi’den farkı:

Koçluğu terapiden ayıran bir kaç yön vardır. Bunlardan bir tanesi koçluğun, bireyin belirli hareketlerinin sonucu olarak kendi isteği ile başlattığı değişimi temel alan, kişisel ve mesleki büyüme ve gelişmeyi destekleyen bir meslek olmasıdır. Sonuçlar kişisel ya da mesleki başarı ile ilişkilidir. Koçluk hep ileriye hareket eder ve gelecek odaklıdır.

Diğer yanda Terapi acıyı iyileştirme, bireyin kendi içindeki ya da iki ya da daha fazla bireyin arasındaki işlev bozukluğu ve çatışmalarla ilgilenir. Odak nokta ise genellikle şimdiki zamanda bireyin duygusal fonksiyonlarını engelleyen, geçmişten gelen sorunları öğrenmek; psikolojik fonksiyonları geliştirmek; var olan iş ve özel hayat koşulları ile daha duygusal açıdan sağlıklı yöntemlerle ilgilenmektir. Terapi sonucunda genellikle duygusal/hissi durumlarda gelişme görülür. Bu durumlardaki olumlu gelişme koçluğun doğal sonucu olabilirken, öncelikli odak nokta kişinin iş ya da özel hayatında belirli hedeflere ulaşmak için hareketle uygulanabilir stratejiler yaratmaktır.

Koçluk ilişkisinde hareket, sorumluluk ve takip üzerinde durulur.

Mentörlük’ten (Akıl Hocalığı/Rehberlik) farkı:

Kişinin sahip olduğu tecrübe ile rehberlik etmesi ya da belirli bir uzmanlık alanında deneyimlerini paylaşan mentorlar genellikle koçlukla karıştırılmaktadır. Mentör alanında uzman kişidir. Akıl hocalığı veya yol gösterici rolünün yanısıra danışanı ile arasında hiyerarşik bir ilişki vardır. Koç ise; kişinin ulaşmak istediği sonuçlar için sorumluluğu Danışanına bırakır.

Öğretmenlik/ Eğitmenlik’ten farkı:

Eğitim programları, eğitmen ya da öğretmen tarafından belirlenmiş belirli öğrenme hedeflerini kazanma üzerine kurulmuştur. Öğretmen/Eğitmen kişinin veya kurumun spesifik gelişim ihtiyaçlarını belirler ve gerekli bilgi kaynaklarını sağlar. Koçluk ilişkisinde eğitim konusu ile sınırlı bilgi aktarımı söz konusu değildir. Amaç; önceden belirlenmiş bir plan olmaksızın kişinin bireysel ihtiyaçlarını ortaya çıkarmak ve farklı alanlarda çözüm bulmasına yardımcı olmaktır.